Moja szkocka Bruschetta / My scotch Bruschetta

 

Niestety wracamy do sytuacji sprzed kilku miesięcy. Ponownie, w dużej części kraju, musimy się izolować i ograniczyć swoją aktywność jedynie do rzeczy niezbędnych- praca i sklep spożywczy. I do tego jeszcze te ograniczenia w zakupie ryżu, makaronu i papieru toaletowego.

Przyznam się wam szczerze, że od momentu zniesienia restrykcji starałam się nastawić pozytywnie i nie dopuszczać do siebie do myśli, że lockdown powróci.

Zawsze postrzegałam siebie jak osobę racjonalną, twardo stąpającą po ziemi. Tym razem postawiłam jednak na irracjonalność i wiarę, że wszystko odejdzie jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki. Mocno wierzyłam, że stanie się coś nadprzyrodzonego i ten okropny wirus skończy się wraz z nadejściem przepięknego lata. Niestety, nic takiego nie nastąpiło i ponownie musze się zmierzyć z izolacją. Nadal jednak pozostaje optymistką, bo najgorsze co można zrobić w takiej sytuacji to popaść w wisielczy nastrój.

W Szkocji obostrzenia związane z koronowirusem są znacznie bardziej rygorystyczne niż w Anglii, dlatego też, na bliżej nieokreślony, czas musiałam zawiesić moje cotygodniowe spotkania z koleżankami z mojej międzynarodowej klasy z College. Przysmaki z całego świata powrócą na mój blog wraz ponownym powrotem normalności, oby jak najszybszym.

Tymczasem ograniczona w kontaktach społecznych i zmuszona do pracy online staram się poprawiać sobie humor małymi przyjemnościami. Poza zawodowymi obowiązkami dużą frajdę sprawia mi praca nad nowym projektem, do którego materiały zebrałam kilka tygodni temu i oczywiście gotowanie. Wam też to polecam, bo jak wielokrotnie wspominałam, na tym blogu, to najszybszy sposób na poprawę samopoczucia.

Dzisiejsze danie jest moją własną interpretacją włoskiej Bruschetty. Przygotowuje je teraz dość często, głównie dlatego, że zmusza mnie do codziennych podroży do skalpu po świeże chrupiące pieczywo. Ponad to przejażdżka rowerem wyzwala dość dużą dawkę endorfin, które dodatkowo poprawiają mi nastrój.

Bruschetta to bardzo popularna we Włoszech przystawka. Wykonana ze świeżych, dojrzewających w promieniach południowego słońca pomidorów, oliwy i pieczonej bagietki. W swojej prostocie i smaku jest po prostu genialna. Kiedy dni stają się coraz krótsze i świat na zewnątrz oszalał, taki posiłek może okazać się naprawdę zbawienny. To jak cieszenie się pełną lata u progu często pochmurnej jesieni.

Moja wersja bruschetty rożni się od tej oryginalnej włoskiej, ale jak się domyślacie z tytułu postu to moja szkocka bruschetta😊

Tradycyjnie pomidorowy filling nakłada się na przypieczoną francuska bagietkę polaną oliwą i natartą czosnkiem. Ja oliwę zastępuję przepysznym szkockim masłem z dodatkami, a bagietkę pachnącym świeżym chlebem, ale o tym w dalszej części postu.

Składniki:

3 dojrzałe pomidory

2 ząbki czosnku

6 listków świeżej bazylii

2 cebulki dymki- ja używam czerwonych

3 łyżki oliwy

1 łyżka octu cydrowego

Glazura z octu balsamicznego do wykończenia.

Świeżo zmielony pieprz i świeżo zmielona sól do smaku.

1 średnie awokado

Sok z ½ limonki

2 łyżki oliwy

Sól i świeżo zmielony pieprz do smaku

1/3 kostki masła

2 małe ząbki czosnki

Kilka listków zielonej pietruszki

Przygotowanie:

Do mojej Bruschetty przygotowuje dwa nadzienia -pomidorowe i z awokado oraz masło z dodatkiem czosnku i pietruszki, które służy mi do posmarowania ciepłych kromek chleba.

Nadzienie z pomidorów: wybieram pomidory z niewielką ilością wody, mięsiste. Jeśli takich nie macie to odkrójcie górną cześć pomidora i delikatnie wyciśniecie z nich wodę. Tak przygotowane pomidory kroje w drobna kostkę. Dymkę i czosnek siekam również bardzo drobno, podobnie czynie z bazylią.

Wszystko wkładam do miski, dodaje oliwę, ocet, sól i pieprz do smaku. Wszystko dokładnie mieszam i odstawiam na 15 minut.

Nadzienie z awokado: awokado przekrajam na dwie części. Wyciągam pestkę. Łyżeczką wybieram pozostałą zawartość owocu i wkładam do miski. Wysiskam sok z limetki.

Dodaje oliwę, sól i pieprz i dusze wszystko widelcem.

Masło: masło wraz z drobno posiekaną pietruszką i czosnkiem wkładam do miski (ja użyłam moździerza) i dokładnie mieszam, tak aby wszystkie składniki dobrze się połączyły. Przekładam do mniejszego naczynia.

Chleb, który najczęściej używam do tego dania, kupuje w Lidlu. Jeśli mam energie i czas to udaje się do M&S i w piekarni nabywam przepyszny, pokrojony na równiutkie kromki, pszenny chlebek, który idealnie nadaje się na tosty.

 Chleb kroje na kromki o szerokości 1 do 1.5 cm. Wkładam do tostera i czekam aż się zarumieni.

Na ciepły tost nakładam dość grubą warstwę masła i rozsmarowuje po kromce. Gdy masło się rozpuści, nakładam nadzienie – z pomidorów i awokado.

Tak przygotowana bruschetta doskonale sprawdzi się jako weekendowe danie śniadaniowe, jak również, w towarzystwie lampki wina, jako przystawka do wystawnej kolacji. Bruschette możecie uzupełnić rożnymi dodatkami. Mieszać smaki słone z kwaśnymi i słodkimi. Wszystko zależy od waszej wyobraźni. Ja chętnie przygotowuję ją również z nadzieniem z cieciorki, jak również łącze z włoską szynką i brzoskwiniami, ale to już temat na kolejny post.

Danie możecie ‘wykończyć’ octem balsamicznym, tzw. glazurą.  

Zapraszam.

A jak wy przygotowujecie swoją Bruschette?